„Acta Universitatis Lodziensis. Folia Archaeologica” jest rocznikiem wydawanym przez Instytut Archeologii Uniwersytetu Łódzkiego. Czasopismo ukazuje się od 1976 r. (do roku 1980 wychodziło pod tytułem „Acta Universitatis Lodziensis. Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Łódzkiego. Nauki Humanistyczno-Społeczne. Folia Archaeologica”).
Zakres tematyczny czasopisma obejmuje zagadnienia z dyscypliny archeologii i archeologii historycznej. Celem rocznika jest publikowanie wyników badań archeologicznych prowadzonych przede wszystkim na terenie Europy Środkowej. „Folia Archaeologica” publikuje teksty oparte zarówno na źródłach kultury materialnej, jak i na przekazach pisanych, powstających od początków kultury do dnia dzisiejszego. W kręgu zainteresowań mieszczą się także rozważania teoretyczne na temat metod badawczych i metodologii.
Wszystkie artykuły dostępne są w Otwartym Dostępie (Open Access) na licencji CC BY-NC-ND.
ISSN: 0208-6034
eISSN: 2449-8300
Punktacja MEiN: 40 punktów (grudzień 2021)
Wydawca: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego (https://wydawnictwo.uni.lodz.pl)
Strona internetowa czasopisma na platformie Open Journal Systems (OJS): https://czasopisma.uni.lodz.pl/archaeo/index
Tomy archiwalne (1980–) w Repozytorium Uniwersytetu Łódzkiego: https://repozytorium.uni.lodz.pl/xmlui/handle/11089/2683
Kontakt z Redakcją pod adresem: folia.archaeologica@uni.lodz.pl
Seria wydawnicza wybranych prac doktorskich powstałych w Instytucie Archeologii Uniwersytetu Łódzkiego
REDAKCJA
Lucyna Domańska, Tadeusz Grabarczyk, Marian Głosek, Anna Marciniak-Kajzer, Magdalena Mączyńska, Ilona Skupińska-Løvset, Seweryn Rzepecki
Aleksander Andrzejewski (sekretarz)
„Siedziby średnich i niższych rangą urzędników krzyżackich na terenie dzisiejszej Polski. Studium archeologiczne”
INNE PUBLIKACJE
dr Adrianna Szczerba, Dom uczonych. Kamienica przy ul. Uniwersyteckiej 3 w Łodzi w latach 1945–2017, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź 2019
Publikacja dotyczy dziejów kamienicy przy ulicy Uniwersyteckiej 3 w Łodzi, pierwotnie przeznaczonej na dom nauczycieli Szkoły Zgromadzenia Kupców miasta Łodzi (1898–1939). Od 1945 roku do dziś budynek uniwersytecki. Mieściły się w nim mieszkania profesorów – organizatorów Uniwersytetu Łódzkiego (m.in. prof. Tadeusza Kotarbińskiego, pierwszego rektora UŁ), a także zakłady naukowe. Do początku lat dziewięćdziesiątych XX wieku przestrzeń prywatna przenikała się tu z publiczną, co wytwarzało szczególną, niepowtarzalną atmosferę. Dom uczonych jest interesującym miejscem również z punktu widzenia przekształceń samej uczelni, bowiem na jego przykładzie można zaobserwować wzloty i upadki Uniwersytetu Łódzkiego w czasach PRL. W prezentowanej książce Czytelnik odnajdzie zatem opowieść o powikłanych losach mieszkańców kamienicy przy ul. Uniwersyteckiej 3 w powojennej Polsce, a także o trudnościach w tworzeniu środowiska naukowego w Łodzi – mieście robotniczym, bez tradycji akademickich.
125 Zeszyt w serii Sylwetki Łódzkich Uczonych, wydany przez Łódzkie Towarzystwo Naukowe, omawiający sylwetkę Profesora Mariana Głoska, naszego znakomitego bronioznawcy i pionierskiego badacza Katynia.
„Archaeologia et Pomerania” Studia ofiarowane prof. Tadeuszowi Grabarczykowi w 70 rocznicę urodzin i w 45 -lecie pracy naukowo-dydaktycznej, Łódź 2016
Anna Marciniak-Kajzer, „Archaeology on Medieval Knights’ Manor Houses in Poland” Łódź 2016.
Karolina Kot, Magdalena Piotrowska, Seweryn Rzepecki „Pod prąd czasu. Kwiatków i okolica w pradziejach” , Łódź 2016
Lucyna Domańska, „Change and continuity. Traditions of the flint processing from perspective of the Tążyna river valley”, Łódź 2016
Seweryn Rzepecki „Wilkostowo 23/24. A Neolithic settlement in Kuyavia, Poland, c. 3500 BC”, Kraków-Bonn 2015.
W poszukiwaniu zaginionego miasta: 15 lat badań średniowiecznej lokalizacji Nieszawy, praca zbiorowa pod redakcją Aleksandra Andrzejewskiego i Piotra Wronieckiego, Łódź 2015
z recenzji wydawniczej prof. dr hab. inż. arch. Jana Salma
„Recenzowana publikacja to opracowanie od dawna niecierpliwie oczekiwane przez środowiska naukowe zajmujące się badaniem historycznych ośrodków miejskich. Mamy bowiem do czynienia z materiałem dotyczącym znanej z wielu źródeł, a jednocześnie zaginionej osady, do tego ośrodka o znacznej, choć krótkotrwałej randze gospodarczej i strategicznej. Tak więc odkrycie, a następnie próbę rozpoznania drogą różnorodnych, w pierwszym rzędzie nie inwazyjnych badań „zaginionej” średniowiecznej Nieszawy uznać trzeba za jedno z znaczących wydarzeń nie tylko w odniesieniu do archeologii polskiej ostatnich dekad. Dobrze się więc stało, że zdecydowano się zebrać narosły w ciągu 15 lat materiał badawczy i podjąć się zadania jego publikacji. Może prócz niewątpliwych walorów poznawczych i naukowych publikacja ta spełni rolę promocyjną. Z pewnością dowodzi, że szerokie badania nad nadwiślańskim emporium powinny być kontynuowane i zintensyfikowane. Pora też na zastosowanie różnorodnych metod badawczych pozwalających uściślić powstałe hipotezy. Ranga odkrycia i uzyskane efekty jednoznacznie na to wskazują.”
Stefan Karol Kozłowski, „Kwiat Królestwa. Archeologów polskich pokolenie trzecie” Warszawa – Łódź 2015
